W realizacji zadań często hamuje nas brak zaangażowania. To ono jest siłą napędową naszych działań. Dlatego kiedy spada, warto przyjrzeć się, dlaczego tak się dzieje i to zmienić.

Zaangażowanie jest jednym z filarów ogólnej odporności psychicznej obok wyzwania, pewności siebie oraz kontroli. To ono w dużej mierze decyduje o jakości naszego życia. Ale czym właściwie jest zaangażowanie? Jak się okazuje, precyzyjne zdefiniowanie tego pojęcia nie jest wcale łatwe. Najczęściej określa się je jako stan bądź system zachowań, kiedy to jednostka łączy działania ze swoimi głębokimi przekonaniami, które pomagają jej zintensyfikować i wzmocnić te działania.

Mówiąc prościej: zaangażowany pracownik nie boi się powierzyć całej dostępnej energii celom postawionym przez daną organizację, instytucję czy firmę, co pozwala mu w pełni realizować się w powierzonej roli. A dzięki wykonywanej pracy czuje się spełniony, zarówno w kategoriach fizycznych, emocjonalnych, jaki i poznawczych. Dlatego zawsze jest gotowy do poświęceń oraz do dodatkowego wysiłku, co wydatnie zwiększa jego efektywność.

Jednak nie każdy może się identyfikować z powyższą charakterystyką, a wręcz opisane w niej zaangażowanie zupełnie nie przystaje do jej lub jego pracowniczej codzienności. Co wtedy? Przede wszystkim warto sobie uświadomić, że za poziom naszego zaangażowania odpowiada szereg czynników. Bardzo często są one niezależne od nas. Składają się na nie m.in. relacje panujące w firmie, postawa szefa i jego sposób zarządzania zespołem. Do tego należy też dodać czynniki spowodowane pandemią i lockdownami.

Twoje zaangażowanie

Spójrz na swoją obecną sytuację i miejsce, w którym pracujesz, z szerszej perspektywy. Weź długopis i kartkę, i wypełnij ankietę badawczą Gallup Q12. Została ona stworzona przez naukowców do sprawdzania zaangażowania pracowników. Na to ćwiczenie daj sobie dłuższą chwilę.

I. ZROZUM SWOJE MIEJSCE PRACY

Odpowiedz na pytanie: jak bardzo jesteś zadowolona/ny z (nazwa twojej firmy) jako miejsca pracy? Do określenia poziomu swojej satysfakcji użyj pięciostopniowej skali, gdzie 5 oznacza, że jesteś bardzo zadowolona/ny, zaś 1, że jesteś bardzo niezadowolony. Następnie przejdź do 12 szczegółowych pytań. Bądź ze sobą szczera/ry.

1. Czy wiem, czego oczekują ode mnie w pracy?
2. Czy mam do dyspozycji odpowiednie narzędzia?
3. Czy codziennie robię to, co potrafię najlepiej?
4. Czy liczy się moje zdanie?
5. Czy szefowi lub komuś innemu na mnie zależy?
6. Czy w ciągu ostatnich 7 dni byłam/łem choć raz doceniony?
7. Czy ktokolwiek zachęca mnie, abym się rozwijała/ł?
8. Czy mam poczucie, że praca, którą wykonuję, jest ważna?
9. Czy znalazłam/łem w pracy przyjaciół?
10. Czy moim współpracownikom zależy, żeby pracować jak najlepiej?
11. Czy mam w pracy możliwość dokształcania się i rozwoju?
12. Czy w ciągu ostatnich 6 miesięcy rozmawiałem z kimś o moich postępach?

II. DO CZEGO DĄŻYĆ

Jak łatwo zauważyć, test rozbija na czynniki pierwsze wszystkie najważniejsze aspekty wykonywanej przez ciebie pracy. Teraz powinnaś/powinieneś już wiedzieć, na czym stoisz i co możesz zmienić, żeby zwiększyć swoje zaangażowanie. Nie wszystko zależy od ciebie, dlatego postaraj się poprawić to, na co masz realny wpływ. Przejdź teraz do 7 podstawowych obszarów twojej pracy, które możesz wzmocnić dzięki systematycznemu wysiłkowi. Opisz, co w każdym z nich mogłabyś/mógłbyś poprawić.

1. Wydajność i kreatywność.
2. Dążenie do polepszenia wyników.
3. Przywiązanie do swojej instytucji, pracodawcy.
4. Adaptacja do zmieniających się warunków.
5. Radość z pracy oraz umiejętność dzielenia się tą radością ze współpracownikami.
6. Inicjowanie nowych procesów i pozytywnych zmian.
7. Otwartość na krytykę.

III. IDEAŁ

Na koniec daj się ponieść fantazji i opisz w maksymalnie 150 słowach swoje wymarzone miejsce pracy. Gdzie by się znajdowało? Ile osób liczyłby zespół? Czym zajmowałaby się firma? W jakich godzinach byś pracowała/ł?

Jeżeli wydaje ci się, że niektórych rzeczy nie da się zmienić, bo są raz na zawsze ustalone przez tzw. naturę rzeczy, to się mylisz. Zaufaj sobie i wypróbuj proste metody, które wzmocnią twoją kontrolę nad emocjami.

Kiedykolwiek czułeś się zaskoczony tym, że nagły wybuch gniewu podczas pisania kolejnego maila biznesowego wybił cię z rytmu? Potem próbowałeś zrobić przerwę i na nowo skupić uwagę na pracy, ale mogłeś co najwyżej ułożyć pasjansa. Przez resztę dnia unikałeś współpracowników, a poproszony o drobną przysługę np. przy skanowaniu materiałów firmowych, wymigałeś się natłokiem ważnych spraw i wycofałeś przed ekran monitora: zdezorientowany, zażenowany oraz pozbawiony celu.

To zwykłe objawy występujące u osób z obniżoną odpornością psychiczną. Ona rzutuje m.in. na brak umiejętności identyfikacji i rozróżniania swoich emocji, a co za tym idzie – także tych cudzych. Tego typu problemy przekładają się na zaburzenia:

• emocjonalnej samoregulacji (niepanowanie nad sobą, niecierpliwość, nieobowiązkowość)
• samoświadomości (dekoncentracja, brak wiary w siebie, niedecyzyjność)
• motywacji (apatia, brak satysfakcji ze swojej pracy, niedbanie o jej jakość),
• empatii (wrogość, samolubność, nieczułość na problemy innych)
• umiejętności społecznych (konfliktowość, kłótliwość, arogancja).

Należy podkreślić, że to całkowicie normalne, że nie każdy z nas jest w stanie precyzyjnie rozróżnić, uporządkować oraz skontrolować towarzyszące mu emocje. Na szczęście jest wiele prostych technik pozwalających tego dokonać. Wystarczy odrobina samozaparcia i uwagi.

Wyobraź sobie…

Usiądź w przyjaznym miejscu, odpręż się i zwizualizuj swoje emocje. Można je sobie wyobrazić jako rybki pływające w akwarium, które z braku miejsca nieustannie ocierają się o siebie, zmieniając pozycje. Na pierwszy rzut oka tworzą więc wielobarwną, pulsującą, chaotyczną masę. Dopiero kiedy przyglądamy się im z uwagą, możemy dostrzec dokładnie osiem bystrzyków neonowych: złość, strach, smutek, zadowolenie, miłość, zdziwienie, wstręt i wstyd. Każdy bystrzyk ma własny, podstawowy kolor, jednak przez ograniczoną przestrzeń, determinującą bliski kontakt, rybki co chwila stykają się i przekazują część swojej barwy, tworząc zupełnie nowe olśnienia wizualne. I tak np. z połączenia strachu i zdziwienia powstaje groza, a z miłości i zadowolenia: akceptacja. Wariantów jest wiele i tylko od ciebie zależy, ile dostrzeżesz.

Jeśli metafora akwarium wydaje ci się odległa, pomyśl o meczu hokeja na lodzie, parkiecie tanecznym w klubie itp. Zapisz swoje spostrzeżenia i refleksje.

RYSUNEK: Wyobraź sobie…

Każda z tych rybek to inna twoja emocja. Podpisz ją. Jaki ma kolor?
Rybki pływając, dotykają się, przekazując sobie kolory. Jak po chwili wyglądają twoje emocje? Jakie mają kolory? Jak teraz nazwałabyś/nazwałbyś swoje emocje?

NIEKONTROLOWANE PORWANIE

Teraz, kiedy zobaczyłaś/łeś, jak pracują twoje emocje (a robią to nieprzerwanie), postaraj się pozostać w stanie głębokiego relaksu. Uświadom sobie, że są one w gruncie rzeczy reakcjami autonomicznymi i niczym nigdy niezaznający snu posłańcy krążą między umysłem a zmysłami. Takich posłańców nie należy lekceważyć, gdyż często to oni przejmują kontrolę nad naszym zachowaniem, powodując tzw. porwania emocjonalne. Tego typu zjawiska potrafią dotkliwe zdestabilizować nasze życie, nasilając dokuczliwe, ale drobne zdarzenia do ogromnych rozmiarów (wywołując np. stany furii).

Teraz przypomnij sobie przynajmniej trzy przykłady tzw. porwań emocjonalnych ze swojego życia. Jeśli będziesz miała/ trudność, spróbuj odnotować tego typu zjawiska, czerpiąc przykłady z życia bliskich ci osób.

KONTROLOWANA ZMIANA PERSPEKTYWY

Przemyśl teraz, w jakich sytuacjach tracisz kontrolę nad sobą lub przeciwnie: kiedy zamiast otworzyć się, tłumisz emocje, zamykając się na otaczający cię świat. Postaraj się, jak potrafisz najlepiej, zdefiniować swoje emocje. Jaka jest twoja złość, wycofanie czy smutek? Kiedy się pojawiają? Zauważasz jakiś schemat, np. złość pojawia się zwykle, gdy…

Spójrz na siebie z perspektywy obcej osoby. Wybierz kogoś ci bliskiego, nawet z dalekiej przeszłości i postaraj się z jego perspektywy wymienić co najmniej sześć tego typu trudnych dla ciebie sytuacji.

A teraz w wyobraźni zmień przebieg tych negatywnych zdarzeń o 180 stopni. Opisz te same sytuacje, z tą jednak różnicą, że podczas ich trwania nie tracisz nad sobą kontroli, ale jednocześnie otwarcie okazujesz emocje.

WAŻNE! Inteligencję emocjonalną możemy wzmocnić. Myślenie o niej w kategoriach czegoś stałego, jest nieprawidłowe i demobilizujące. Poza tym, nie ma emocji „dobrych” i „złych” wszystkie są potrzebne.

Pytania coachingowe

Jeśli chcesz bardziej zgłębić zagadnienie emocji, odpowiedz na poniższe pytania. Im obszerniejsze i bardziej wnikliwe będą twoje odpowiedzi, tym więcej uświadomisz sobie na ten temat:

1. Kto w twoim życiu miał znaczący wpływ na jakość Twojego obecnego funkcjonowania?
2. Jakie stany emocjonalne najczęściej towarzyszą ci w życiu?
3. Czy uświadamiasz sobie znaczenie swoich emocji w kontekście jakości relacji z szerszym otoczeniem społecznym?
4. Czy twoje zachowania są adekwatne do intencji innych ludzi?
5. Czy zdarzało ci się krzywdzić innych swoimi reakcjami emocjonalnymi?
6. Co możesz zrobić, aby poprawić twoje relacje z innymi ludźmi?
7. Jak dotychczas radziłeś sobie z trudnymi dla ciebie emocjami?
8. Na jakich swoich zasobach możesz bazować, aby kontrolować swoje reakcje emocjonalne?
9. W jaki sposób możesz przepracować swoje reakcje emocjonalne, aby odczuwać większe zadowolenie z życia?

Warto potraktować swoje życie jako podróż z jasno określonym celem. Aby bezpiecznie i efektywnie pokonywać kolejne jej etapy, popracuj nad poczuciem własnej wartości i pewności siebie.

Czy zdarzyło ci się długimi godzinami przygotowywać do spotkania z szefem w sprawie zasłużonej podwyżki, jednak po przekroczeniu progu jego gabinetu natychmiast pojawiało się uczucia wstydu i zakłopotania? „Czy jednak nie przyszłam wyciągnąć pieniądze, które w sumie powinien dostać ktoś inny, być może bardziej bystry i odpowiedzialny?”, pomyślałaś. Ile czasu spędziłeś przed lustrem, powtarzając tych kilka prostych zdań, za pomocą których miałeś zaprosić interesującą cię osobę na kolację do klimatycznej knajpki? Ostatecznie zamiast je wypowiedzieć podczas pracowniczej przerwy na lunch, zawstydzony i kompletnie zablokowany, milcząc, udawałeś obojętność?

Przykłady można mnożyć, czerpiąc je z praktycznie każdej sfery naszego życia. Cechy takie jak autentyczna, niewymuszona pewność siebie, poczucie godności, szczerość i otwartość, szacunek dla innych są absolutnie kluczowe dla prawidłowo funkcjonującej, realizującej wizję własnego, udanego życia jednostki. Taka osoba w każdym momencie i sytuacji wie doskonale, jakie wartości są dla niej istotne, potrafi także precyzyjnie definiować, wypowiadać oraz realizować swoje potrzeby, nie raniąc przy tym bliskich, współpracowników czy przypadkowo napotkanych ludzi.

Niestety, niska ogólna odporność psychiczna nie pozwala nam cieszyć się prawdziwą wolnością wyboru oraz nie ulegać płynącej z wielu zewnętrznych źródeł presji.

STWÓRZ WŁASNE SŁOŃCE

Każdemu z nas zapewne niejednokrotnie przytrafiło się zrobić coś (nawet drobnego i niewinnego) za namową innych, wbrew własnej woli i pragnieniom. To właśnie brak umiejętności mówienia „nie” oraz „tak” jest najczęstszym symptomem niedostatecznie rozwiniętej asertywności. Na szczęście w prosty i skuteczny sposób można wzmocnić tę istotną składową ogólnej odporności psychicznej. Dzięki temu ćwiczeniu nauczysz się mówić i myśleć o sobie dobrze, a także łatwiej przyznawać się do błędów. Już po 14-21 dniach systematycznej pracy będziesz lepiej wyrażać własne uczucia, a także o wiele skuteczniej zareagujesz na pojawiające się w codziennym życiu trudności. Pamiętaj, żeby podczas realizowania ćwiczenia przebywać w przyjaznym i zacisznym miejscu, gdzie czujesz się zrelaksowana/y i bezpieczna/y. Kubek ciepłej herbaty oraz kartka papieru również mogą się przydać. Zaczynajmy.

Uświadom sobie swoje dobre i mocne strony, talenty i cechy, z których jesteś jednoznacznie zadowolona/y i w sobie cenisz.

Pośrodku kartki narysuj niewielki okrąg i poprowadź od niego 20 prostych linii: w mniej więcej równych odstępach i we wszystkich kierunkach.

Nad każdą z nich napisz jakąś dobrą rzecz o sobie (talent, umiejętność, cechę charakteru). Jeśli okaże się, że po wypełnieniu dziesiątej linii będziesz miała/ł pustkę w głowie, nic nie szkodzi. Nie musisz tworzyć własnego słońca za pierwszym podejściem. Istotne jest, żeby ostatecznie dotrzeć do minimum dwudziestu zapisanych linii. Jeśli będzie ich więcej: tym lepiej, nasze wewnętrzne słońce nie powinno mieć przecież żadnych granic. Żeby ułatwić sobie życie, noś tę kartkę ze sobą (np. w portfelu) i stopniowo uzupełniaj rysunek o kolejne cechy.

Twoje słońce może mieć także bardzo praktyczne zastosowanie, np. możesz z niego skorzystać podczas pisania listu motywacyjnego, a także w razie pojawienia się gorszego nastroju będzie twoim lustrem, w którym zobaczysz siebie w pozytywnym świetle. Kartka ta może przydać się także jako motywator oraz wzmacniacz poczucia własnej wartości przed istotnym spotkaniem biznesowym czy towarzyskim.

Jeżeli po dłuższym czasie nie uda ci się rozwinąć własnego słońca do przynajmniej dwudziestu promieni, będzie to wyraźny znak, że masz problemy z asertywnością i musisz mocniej nad sobą popracować. W tym celu odpowiedz na kilka kluczowych pytań:

1. Co zmieni się w moim życiu, jeżeli nauczę się mówić i myśleć o sobie pozytywnie?

2. Jak na taką zmianę wewnętrznej i zewnętrznej postawy zareagowałoby moje otoczenie?

3. Co mnie najbardziej przeraża w takiej zmianie?

4. Ile będzie mnie kosztować taka zmiana i czy uda mi się w niej wytrwać?

5. Czy nie zmieniając w sobie niczego, będę czuć się szczęśliwa/wy?

Stworzenie własnego słońca to podstawowe ćwiczenie, które wbrew pozorom wymaga od ciebie zaangażowania oraz koncentracji. Klucz do skutecznego wzmocnienia asertywności kryje się zawsze w prostych i systematycznych czynnościach.

Na drugiej stronie kartki ze słońcem zostaw sobie przestrzeń na dodatkowe rozważania i wątpliwości, które pojawiły się podczas poszukiwania pozytywów w sobie. Powodzenia!

Oto najnowszy odcinek z cyklu HR Champion Talk. Tym razem Małgosia Ohme miała okazję porozmawiać z Wiktorią Danielewską, Chief People Officer firmy Brand New Galaxy, która jest jednym z naszych Founding Partners.

Z wywiadu dowiesz się m.in.:

• o tym, jak przebiegały dwie fazy działań w Brand New Galaxy od początku pandemii,
• czy faktycznie “przestaliśmy pracować z domu, a pracujemy z domem”,
• jak Brand New Galaxy odnalazło pozytywną stronę pandemii,
• czy według wewnętrznych badań efektywność pracowników organizacji wzrosła czy zmalała,
• na czym polega New Normality w Brand New Galaxy i jak ważną jej częścią jest Mindgram.

Zapraszamy do obejrzenia kolejnego odcinka z cyklu HR Champion Talk:

.

Brand New Galaxy to niezależny, globalny holding marketingowo-technologiczny. BNG to wysoce wyspecjalizowane agencje i produkty, tworzone przez ponad 600 specjalistów i specjalistek, posługujących się 27 językami w 8 biurach. Firma ma swoje przedstawicielstwa między innymi w Amsterdamie, Warszawie, Poznaniu, Seattle czy Dubaju. Nieustający wzrost od 2017 roku organizacja osiąga dzięki wykorzystaniu unikalnych rozwiązań E-commerce, digital, a także produkcjom kreatywnym i autorskim usprawnieniom w automatyzacji przedsiębiorstw.

HR Champion Talk to cykliczne rozmowy z ambasadorami well-beingu w organizacjach – ludźmi, którzy stawiają na dobrostan pracowników i budują pozytywną atmosferę miejsca pracy. Kierujemy uwagę na zmieniające się potrzeby pracowników, przyszłość miejsca pracy i tworzenie nowej, przede wszystkim zdrowej kultury w organizacjach.

Z powodu nowych wyzwań rynkowych oczekiwania wobec kadr kierowniczych znacząco wzrosły. Przemęczeni liderzy często zapominają o swoim największym skarbie: kreatywności.

Myślenie kreatywne – czym właściwie jest?

Coraz częściej zauważam, że obecnie jest ono zaledwie pustym sloganem wpisywanym rutynowo na niemal każdą, długą listę oczekiwań wobec kandydatów na dane stanowisko. Nasze wychowanie i warunki środowiskowe obfitujące w liczne stresory wpływają raczej na rozwój postawy reaktywnej, skutecznie zabijając w nas wspomnianą kreatywność. Natomiast kreatywny lider nie zadowala się pierwszym lepszym rozwiązaniem danego problemu. Szuka innych, często skrajnie odległych od już poznanych. Myśli poza schematami. Jest twórcą, organizatorem, osobą, która dba o dobrostan zarówno swój, jak i swojego zespołu, poszerza granice możliwości po to, żeby zaraz ponownie je przekroczyć. Dlatego dla liderów, ludzi odpowiedzialnych za powodzenie często dużych przedsięwzięć, tak istotne jest stałe utrzymywanie odpowiedniego poziomu kreatywności.

Oczywiście permanentne przebywanie w stanie twórczej gotowości jest naturalnie trudne, a często wręcz niemożliwe. Jednak jeżeli jako lider masz poczucie, że przynajmniej ostatnio daleko ci do powyższej charakterystyki, to przypuszczalnie musisz trochę potrenować. Na szczęście myślenie kreatywne można rozwijać. Pomocne w tym jest poniższe wieloetapowe ćwiczenie.

Uruchom wyobraźnię

Zadbaj o to, by mieć czas i przestrzeń dla siebie, taką, w której czujesz się swobodnie i bezpiecznie. Przyda się także długopis, kartka papieru albo notes.

1. DEKONSTRUKCJA PRZEDMIOTU

Na początek coś prostego. Spróbuj teraz wypisać przynajmniej dwadzieścia nowych, innowacyjnych, dotąd niespotykanych zastosowań dla łyżki stołowej. Nawet jeżeli to zadanie wydaje ci się nieco dziwne, to uruchamia ono pokłady kreatywności. Zapewniam cię, że już po dziesiątym przykładzie zaczniesz się mocno głowić i o to przecież o to chodzi. Nie wstydź się nawet tych z pozoru banalnych i infantylnych rozwiązań. To właśnie dzięki nim z czasem odkryjesz te rewolucyjne.

2. KONSTRUKCJA PRZEDMIOTU

Jeżeli szczęśliwie dobiłeś do brzegu składającego się z dwudziestu łyżek stołowych, to Teraz wybierz jeden, twoim zdaniem najlepszy z wymyślonych przez siebie przykładów zastosowania dla łyżki stołowej. Napisz o nim króciutkie opowiadanie, składające się maksymalnie ze 100 słów.

3. DEFINIOWANIE

Stwórz trzy definicje dla poniższych wyrazów, trzymając się konwencji: pensjonat to człowiek żyjący z pensji.

1. Samochód………….

2. Dobrostan…………

3. Owczarek…………..

4. PROJEKTOWANIE

Zaprojektuj specjalny terminal pasażerski dla słoni (słonie dużo i chętnie latają, nie wiesz o tym?).

5. ZMIANY

Co by się stało, gdyby ludzkość wróciła nagle do handlu wymiennego? Co zaczęłabyś/zacząłbyś wytwarzać i dlaczego?

6. GDYBANIE

Gdybyś była… Gdybyś był…

1. …drzewem, to jakim?
2. …kolorem, to jakim?
3. …flagą, to jakiego kraju
i dlaczego?
4. …stanem pogody, to jakim?
5. …powieścią, to jaki nosiłaby tytuł?
6. …wynalazcą, to co byś wynalazł/a?

7. NIEJEDNO IMIĘ

Zapisz swoje imię w pionie. Korzystając z jego kolejnych liter, scharakteryzuj siebie za pomocą przymiotników:

8. MANIFEST

Wyobraź sobie, że jesteś dyrektorem firmy, która wprowadza na rynek elektryczne bicykle. Napisz manifest, zawierający wasze idee.

Jeżeli bez problemu poradziłaś/eś sobie z tym ćwiczeniem, poszukaj innych, które jeszcze bardziej pozwolą rozwijać się twojej kreatywności.

Przedstawiamy najnowszy odcinek z cyklu HR Champion Talk.

Tym razem Małgosia Ohme miała okazję porozmawiać z Grzegorzem Pyzlem, Wiceprezesem firmy 7N, która jest jednym z naszych Founding Partners.

Z wywiadu dowiesz się m.in.:
– jak pracuje się w firmie zajmującej się konsultingiem IT,
– kim jest agent w 7N,
– co dzieje się podczas integracji firmowych i jak rozwijana jest kultura organizacji,
– dlaczego warto rozbudować strategię firmy o dbałość o dobrostan pracowników,
– czy szef 7N inwestuje w swój rozwój osobisty oraz dobrostan,
– co jest obecnie największym wyzwaniem dla 7N.

Zapraszamy do obejrzenia kolejnego odcinka z cyklu HR Champion Talk:

.

7N jest skandynawską firmą, która która od 15 lat z powodzeniem działa w Polsce. Skupia specjalistów z branży IT, którzy pełnią kluczowe role w projektach swoich klientów. Podejście 7N do biznesu, klientów, konsultantów i siebie nawzajem odzwierciedlają wartości: professionalism, mindset of a servant i respect.

HR Champion Talk to cykliczne rozmowy z ambasadorami well-beingu w organizacjach – ludźmi, którzy stawiają na dobrostan pracowników i budują pozytywną atmosferę miejsca pracy. Skierujemy naszą uwagę na zmieniające się potrzeby pracowników, przyszłość miejsca pracy i tworzenie nowej, przede wszystkim zdrowej kultury w organizacjach.

W pracy dzieje się najwięcej rzeczy, które będą pozytywnie lub negatywnie wpływały na nasze zdrowie psychiczne i dobrostan. Wykorzystajmy więc ten czas na wzmacnianie odporności i gromadzenie jej zasobów na gorsze czasy.

Ryby żyjące w lodowatych wodach Arktyki w odróżnieniu od polujących na nie ssaków są zimnokrwiste. Cały ich metabolizm jest, wydawałoby się, zależny od temperatury wody. Jak każdy żywy organizm w kontakcie z ekstremalnymi temperaturami codziennie ryzykują, że w ich krwi uformują się kryształki lodu, uszkadzając organy wewnętrznie lub doprowadzając do śmieci. Jednak tak się nie dzieje, ponieważ arktyczne ryby dwudyszne wykształciły ewolucyjnie mechanizm produkowania białek, które działają jak zimowy płyn do spryskiwaczy, nie pozwalając na formowanie się drobinek lodu.

Ten mechanizm jest równie skuteczny jak inne ewolucyjne formy obrony przed chłodem: futra, nieprzemakalne pióra czy społeczne mechanizmy dzielenia się ciepłem w stadzie. Dla człowieka ochrona przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi stała się czymś naturalnym, np. zakładamy ciepłe ubranie, ale czy mamy podobne umiejętności, gdy przychodzi do obrony przed zagrożeniami czyhającymi na nasze zdrowie psychiczne czy dobrostan?

Tu raczej nie mamy co liczyć na cudowną interwencję ze strony ewolucji. Budowanie odporności jest naszym obowiązkiem i powinno łączyć się wręcz z przyjemnością formowania nowych nawyków. Tak jak założenie swetra może być ekspresją naszego stylu, a nie tylko ochroną przed chłodem, tak samo droga do odporności może być częścią naszego stylu życia. Wyobraźmy sobie odporność jako wielki słoik miodu. Codziennie świadomie napełniamy go kolejnymi łyżeczkami, a kiedy przychodzi czas próby, możemy z niego czerpać. Kiedy słój jest pełny, nasza odporność nas chroni. Nie ma jednej receptury, jak i ile tego miodu musimy zebrać: każdy ma inne potrzeby, genetyczne i kulturowe progi odporności, ale zaproponowane tu ćwiczenia mogą być początkiem własnego uzupełnieniem swojego słoika z „miodem odporności”.

Mistrz percepcji

Jednym z pierwszych kroków w budowaniu swojej odporności jest nauczenie się odróżniania rzeczywistości zbudowanej z faktów od naszej interpretacji faktów. Nasz umysł operuje na całych zestawach budowanych przez lata percepcji, które z jednej strony mogą nam ułatwiać życie, ale z drugiej mogą nam je bardzo utrudniać. Steve Peters, brytyjski psychiatra pracujący ze sportowcami i autor bestsellerowej książki „Paradoks szympansa” pisze, że jeśli chcemy lepiej zarządzać naszym życiem, musimy nauczyć się myśleć o tym, jak myślimy.

Sam fakt, że ktoś cię irytuje, jest mało rozwojowy. Zrozumienie, dlaczego cię irytuje, może być już kluczem do poradzenia sobie ze zjawiskiem. Z takich refleksji rodzą się przełomy: nasz umysł ustawiony jest przez biologię do szybkiego podejmowania decyzji na podstawie wcześniej zbudowanych percepcji. Przepracowanie kilku z nich może pozwolić nam stworzyć odporność na podobne wydarzenia.

Pomyśl o jednej osobie ze swojej pracy lub sytuacji, które wyprowadzają cię z równowagi. Np. o kimś, przy kim dużo szybciej mówisz rzeczy, których żałujesz. Albo o spotkaniu, które co tydzień pozbawia cię energii. Zadaj sobie pytanie: „Dlaczego tak się dzieje?”. Przebij się przez pierwsze odpowiedzi, które od razu pojawiają się w głowie typu: „Bo za dużo gada”, „Bo jest poniedziałek i generalnie mam wtedy gorszy nastrój”. Poszukaj głębiej. Wyrób sobie nawyk interpretowania wszystkich sytuacji, które powodują u ciebie dyskomfort.

Dlaczego cię denerwują? Dlaczego tak reagujesz?

Nie szukaj odpowiedzi, co z tym zrobić, ale szczerze poszukaj powodów. Pozwoli ci to lepiej zrozumieć siebie w środowisku pracy.

Rysuj swoje kręgi wpływu

Ważne jest, żeby nauczyć się koncentrować się na tych obszarach, nad którymi możemy panować i przestać się przejmować tymi, na które nie mamy wpływu.

Narysuj dwa koła. Pomyśl o problemie z którym musisz sobie radzić. W pierwszym kole wypisz te elementy tej sytuacji, na które nie masz wpływu (np. wytyczne centrali, cechy klientów). W drugim to, na co masz wpływ (np. godziny spotkań, twoja komunikacja). Wybierz kilka elementów z drugiego koła i zastanów się, co jeszcze możesz wzmocnić/zmienić.

Jeśli w pierwszym kole znajduje się wiele elementów, natomiast w drugim niewiele, poszukaj zewnętrznej pomocy.

O 180 stopni

Nasza odporność narażona jest na ataki stresorów, czyli sytuacji, które wywołują biologiczną odpowiedź w naszym ciele. Warto zauważyć, że poprzez interpretację rzeczywistości potrafimy zamieniać pozornie niewinne sytuacje w stresory i tym samym uruchamiać lawinę hormonów w naszym ciele. Dlatego tak ważne jest, by zachować obiektywizm, a także nauczyć się zmieniać stresory w sprzymierzeńców.

Wypisz kilka rzeczy, które cię najbardziej stresują. To bardzo ważne, żeby je spisać, a nie tylko o nich pomyśleć. Np. powrót w korkach do domu może być stresujący. Narastające poczucie uwięzienia, straty czasu może wywołać frustrację.

Następnie wybierz jedną sytuację i pomyśl, co możesz zrobić, żeby stała się ona dla ciebie bardziej przyjazna. Połącz ją z czymś, co lubisz, np. przed wyjściem z pracy zrób sobie kawę i weź ją do auta, włącz muzykę albo audiobook.

Siła Wdzięczności

Czas pandemii pokazał, jak wiele znaczą dla naszego zdrowia psychicznego relacje społeczne. Dla tych z nas pracujących zdalnie, którzy postanowili się izolować, powrót do pomieszczeń, w których znajdowało się więcej niż kilka osób, mógł być niezręczny, niekomfortowy czy wręcz stresujący. Ale jesteśmy zwierzętami stadnymi i potrzebujemy interakcji z innymi. Paradoksalnie wtedy, kiedy jesteśmy aktywni, daje nam to więcej odporności niż w przypadku, gdy jesteśmy odbiorcami takiej interakcji. W ostatnich latach wiele mówi się o wdzięczności i jej zbawiennym wpływie na naszą odporność.

Badania pokazują, że bycie wdzięcznym wobec innych oraz wdzięczność innych w stosunku do nas to naturalny antydepresant.

W takich sytuacjach nasz mózg uwalnia dopaminę i serotoninę, a te dają nam poczucie motywacji i szczęścia. Bonusowo osoby, które praktykują wdzięczność, mają zwiększoną liczbę szarych komórek w mózgu (badania Zahn, Garrido, Moll & Grafman, 2014).

W ramach swojej strefy komfortu postaw sobie zadanie wyrażania wdzięczności codziennie. Możesz np. robić to w stosunku do konkretnej osoby: sprzedawcy w sklepie, koleżanki z pracy, swoich dzieci, partnera, partnerki czy współmałżonka. Możesz w swoim zespole wprowadzić zwyczaj (jak ja w swoim) Piątków Wdzięczności, kiedy to dziękujesz konkretnie jednej lub więcej osobom na firmowym komunikatorze. I, co bardzo istotna, twoja odporność będzie rosła tylko wtedy, kiedy wdzięczność będzie autentyczna.

To tylko kilka pomysłów z całego ogromnego wachlarza rzeczy, które możesz zrobić w pracy ( a także w domu), żeby podnieść odporność psychiczną. Celowo nie koncentrowałem się na innych obszarach, takich jak dieta, jakość snu czy ruch fizyczny – im można by poświęcić kilka książek. Są natomiast jeszcze dwie rzeczy, które mogą pomóc ci w budowaniu odporności, a działają jak akcelerator w całym procesie. Richard G. Tedeschi, profesor Uniwersytetu Północnej Karoliny od lata bada zjawisko PTG (Post Traumatic Growth), czyli potraumatycznego rozwoju.

Ciężkie momenty w naszym życiu mogą stać się przestrzenią wzrostu i stawania się lepszymi czy bardziej odpornymi na kolejne traumy. Jak zauważa Tedeschi, są jednak dwa warunki, żeby takie sytuacje nas rozwijały. To otwartość na doświadczenia i ekstrawersja, czyli (jak podaje słownik PWN) jest to skłonność do kierowania uwagi i zainteresowań na świat zewnętrzny, na otoczenie, innych ludzi. Ekstrawersja jest przeciwieństwem introwersji.

A zatem, jeśli w twojej podróży do odporności znajdziesz coś, co działa, rób to. Coś, co nie działa: poszukaj kolejnego sposobu. Dziel się wiedzą, spostrzeżeniami, bo twoja odporność i twój dobrostan psychiczny mogą być latarnią morską dla całego twojego otoczenia.

Nie ulega wątpliwości, że well-being w miejscu pracy jest niezmiernie ważny. Utrzymanie wysokiego poziomu dobrostanu wśród pracowników może być wyzwaniem dla wielu firm, zwłaszcza teraz, w pandemicznej rzeczywistości, gdy troska o pracownika nabrała jeszcze większego znaczenia. Samo wdrożenie strategii well-beingowych w firmie jest niewystarczające. Organizacje potrzebują ambasadorów, którzy nie tylko będą je wdrażali, ale również będą podnosili świadomość i wspierali pracodawcę w obszarze dobrostanu. HR to nie tylko „panie/panowie z kadr”, ale przede wszystkim „ludzie od ludzi” i agenci zmiany.

Kim jest HR Champion? To pracownik z działu HR, którego rolą jest m.in. podnoszenie świadomości w zakresie dobrostanu w organizacji. HR Champion zapewnia wsparcie współpracownikom i pomaga destygmatyzować kwestie dotyczące zdrowia psychicznego. Wdraża i promuje strategie well-beingowe w zespołach w celu stworzenia sprzyjającego środowiska i pozytywnej kultury pracy.

Czym jest cykl HR Champion Talk? HR Champion Talk to seria cyklicznych wywiadów, podczas których Małgosia Ohme rozmawia z pracownikami działów HR, którzy są promotorami dobrostanu w swoich firmach.

W pierwszym odcinku HR Champion Talk Małgosia Ohme miała okazję porozmawiać z Martą Jakowluk, Chief People Officer w UPC Polska, firmy, która jest jednym z naszych Founding Partners.

Z wywiadu dowiesz się m.in.:

• jak zmieniła się rola działu HR w UPC Polska od momentu wybuchu pandemii,
• czy można stworzyć model pracy hybrydowej, uwzględniający potrzeby pracowników z grup blue collars i white collars,
• kim jest menedżer connector empatyczny,
• czy pandemia wpłynęła na samopoczucie i zdrowie psychiczne pracowników UPC Polska,
• co jest najważniejsze w relacjach HR – Zarząd,
• dlaczego HR powinien być bardziej human niż resources,
• jakich argumentów użyć, aby przekonać CEO i Zarząd do działań well-being w firmie.

Zapraszamy do obejrzenia pierwszego odcinka z cyklu HR Champion Talk: .

UPC Polska jest konwergentnym operatorem, liderem cyfrowych usług, oferującym nowoczesne rozwiązania telewizyjne, internet oparty na światłowodzie oraz telefonię mobilną i stacjonarną dla klientów indywidualnych i biznesowych. UPC troszczy się o klientów i zaspokaja ich potrzeby w nowoczesnym świecie, inwestując w technologie przyszłości, treści i najlepszą gigabitową sieć w Polsce. Dzięki temu wprowadziło do swojej oferty oparty na światłowodzie internet o prędkości 1 Gb/s. Kontakt z bliskimi, dostęp do informacji czy rozwój biznesu z UPC stają się jeszcze prostsze, przynosząc radość z każdej chwili. Z usług UPC korzysta ponad 1,5 mln klientów. W zasięgu sieci UPC znajduje się ponad 3,5 mln gospodarstw domowych, w ponad 150 miejscowościach w Polsce. Więcej informacji o usługach UPC znajdziesz na www.upc.pl.